Στη Νεάπολη Μυτιληνης, σ’ ένα ελαιόκτημα 10,5 στρεμμάτων, κατασκευάστηκε ένα συγκρότημα τριών κτιρίων κατοικιών, ομοίων στο κέλυφος, των οποίων η διάταξη δημιουργεί μια ανοιχτή “αγκαλιά” στον χώρο της πισίνας. Οι γειτνιαζοντες όγκοι προσαρμόζονται απόλυτα στις φυσικές καμπύλες του οικοπέδου, σε χαμηλότερη στάθμη απ’ αυτήν της εισόδου και σε ελαφρώς διαφορετική μεταξύ τους, έτσι που να μην προβάλλονται με “θράσος” στον δρόμο. Η πρόσβαση στο οικόπεδο γίνεται από δημοτική οδό με προσπελάσεις από ανατολικά και νότια. Στα δυο πρώτα κτίρια αναπτύσσονται από δυο διαμερίσματα ενώ το τρίτο αποτελεί ενιαία κατοικία - σουίτα. Η κατευθυντήρια αρχή σχεδιασμού ήταν η ένταξη των κτιρίων στο φυσικό τοπίο και ο μετασχηματισμός των μορφολογικών στοιχείων της λεσβιακής αγροτικής αρχιτεκτονικής, έτσι που να δημιουργείται μια σύγχρονη αρχιτεκτονική γλώσσα προσαρμοσμένη στις λειτουργικές ανάγκες τις μονάδας. Το συγκρότημα “ακουμπά” μαλακά στο τοπίο, ενώ προσφέρει και απόλυτη ιδιωτικότητα στους ενοίκους των κατοικιών, με ταυτόχρονη δυνατότητα πρόσβασης στους κοινόχρηστους χώρους και την πισίνα. Ο επισκέπτης με την είσοδο του στο οικόπεδο,μετά τον οργανωμένο χώρο στάθμευσης, ακολουθεί τους ειδικά διαμορφωμένους διαδρόμους πεζών μέσα από ελαιόδρεντρα και χαμηλή φύτευση και καταλήγει με σκαλιά διαμόρφωσης σε κάποιο από τα διαμερίσματα που βρίσκονται χαμηλά. Η μορφολογία των κτιρίων αφενός “συνομιλεί” με τον κατάφυτο ελαιώνα και το φυσικό περιβάλλον με τις φόρμες τους και τη χρήση υλικών φιλικών προς αυτά και αφετέρου περιέχει στοιχεία νέας , μινιμαλιστικής αισθητικής. Eξωτερικά, πέτρινα εξολοκλήρου κτίρια απο “ντόπια” γκρίζα νταμαρόπετρα με δώματα και τμήματα στεγών με γκρίζα κεραμίδια. Γκριζολαδί κουφώματα αλουμινίου πάνω σε πέτρινες ποδιές, ξύλινες πέργκολες πάνω σε σοβατισμένες κολόνες στις βεράντες. Τα δάπεδα των βεραντών επιστρώθηκαν με ντόπιες πέτρινες πλάκες ή τσιμεντοκονία. Εσωτερικά, επιλέχθηκε σύγχρονη μορφολογική οργάνωση των χώρων με φυσικά υλικά: ξύλο στα δάπεδα, εμφανή ξύλινα δοκάρια της κεραμοσκεπής, και ορθομαρμαρώσεις στα λουτρά. Γενικώς, οι κατοικίες αποπνέουν μια διακριτική πολυτέλεια, προσαρμοσμένη στο περιβάλλον. Όσον αφορά τις επεμβάσεις-παρεμβάσεις στον περιβάλλοντα χώρο, έγιναν με ιδιαίτερη σεμνότητα ώστε να μην προσβληθεί ο ελαιώνας. Οι διάδρομοι προσπέλασης με τα σκαλιά τους διαστρώθηκαν με χυτό γαρμπιλόδεμα, οι χαμηλοί τοίχοι διαμόρφωσης είναι χτισμένοι με την ίδια πέτρα, ο περιβάλλον χώρος της πισίνας επιστρώθηκε με ξύλινο deck, ενώ τα επιχείλια της με ντόπια πέτρα επίσης. Η νέα φύτευση που έγινε συμβάλλει κυρίως στην οργάνωση της ιδιωτικότητας των κατοικιών, έτσι που η εικόνα “ανέγγιχτου” και άγριου τοπίου να επικρατεί παντού.